Sonata

Sonata
(Del ital. sonata.)
sustantivo femenino MÚSICA Composición musical para piano, solo o con otro instrumento, formada por lo general por tres tiempos, a los que se añade a veces otro que suele ser un minueto.

* * *

sonata (del it. «sonata», del lat. «sonāre», resonar) f. Mús. Composición instrumental, generalmente de tres o más movimientos, para piano solo o para cualquier otro instrumento con o sin acompañamiento de piano.

* * *

sonata. (Del it. sonata, y este del lat. sonāre, resonar). f. Mús. Composición musical, para uno o más instrumentos, que consta generalmente de tres o cuatro movimientos, uno de ellos escrito en forma sonata. □ V. forma \sonata.

* * *

La sonata es una forma musical, empleada desde el clasicismo como uno de los esquemas fundamentales de organización de una pieza de música de concierto. La sonata clásica es una obra que consta de tres o cuatro movimientos, escrita para uno o dos instrumentos. En la época barroca, el término sonata se utilizo con relativa libertad para describir obras reducidas de carácter instrumental, por oposición a la cantata, que incluía voces. Sin embargo, la sonata barroca no está definida por una forma específica de su argumento musical. En la época de Arcangelo Corelli se practicaban dos formas bajo el nombre de sonata: la sonata da chiesa, habitualmente para violín y contrabajo, compuesta habitualmente por una introducción lenta, un allegro a veces fugado, un cantabile y un final enérgico, en forma de minuet; y la sonata da camera, compuesta de variaciones sobre temas de baile, que desembocaría en la suite o partita. Sin embargo, ambas formas se combinaban libremente, y no sería hasta la época de Johann Sebastian Bach y Georg Friedrich Händel en que la forma de la primera adquiriría cierta estabilidad. Entre las obras de Domenico Scarlatti y Domenico Paradies, por ejemplo, se encuentran cientos de obras llamadas sonatas compuestas en sólo uno o dos movimientos, muchas veces de gran vigor y complejidad de ejecución. La mayoría de estas sonatas están compuestas para clavicordio y otro instrumento, habitualmente flauta o viola.

* * *

femenino MÚSICA Composición musical para varios instrumentos músicos que comprende varias partes de diferente carácter y movimiento.

* * *

(as used in expressions)
forma allegro de sonata

Enciclopedia Universal. 2012.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Mira otros diccionarios:

  • Sonata — (From Latin and Italian sonare , to sound ), in music, literally means a piece played as opposed to a cantata (Latin and Italian cantare , to sing ), a piece sung . The term, being vague, naturally evolved through the history of music,… …   Wikipedia

  • sonată — SONÁTĂ, sonate, s.f. Bucată muzicală pentru unul sau două instrumente, alcătuită din trei sau patru părţi, deosebite între ele ca structură, tonalitate, ritm etc., dar care se completează într o succesiune logică şi unitară. – Din fr. sonate, it …   Dicționar Român

  • sonata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. sonataacie, muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} cykliczna forma muzyczna na instrument solowy lub na instrument melodyczny i fortepian składająca się zwykle z czterech odrębnych części : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sonata… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sonata — (Del it. sonata, y este del lat. sonāre, resonar). f. Mús. Composición musical, para uno o más instrumentos, que consta generalmente de tres o cuatro movimientos, uno de ellos escrito en forma sonata. ☛ V. forma sonata …   Diccionario de la lengua española

  • Sonata — So*na ta, n. [It., fr. It. & L. sonare to sound. See {Sound} a noise.] (Mus.) An extended composition for one or two instruments, consisting usually of three or four movements; as, Beethoven s sonatas for the piano, for the violin and piano, etc …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Sonata — steht für: Sonate, ein mehrsätziges Instrumentalstück Hyundai Sonata, PKW Modell den Handelsnamen des Arzneistoffs Zaleplon Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit …   Deutsch Wikipedia

  • sonata — 1690s, from It. sonata piece of instrumental music, lit. sounded (i.e. played on an instrument, as opposed to cantata sung ), fem. pp. of sonare to sound, from L. sonare to sound (see SOUND (Cf. sound) (n.1)). Meaning narrowed by mid 18c. toward… …   Etymology dictionary

  • sonata — sonatà dkt. Sonatà áltui ir fortepijõnui …   Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas

  • sonata — sustantivo femenino 1. Composición musical, generalmente compuesta de cuatro movimientos, para ser interpretada por uno o más instrumentos: sonata en fa mayor de Strauss …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • sonáta — ž glazb. instrumentalno djelo u tri ili četiri stavka za jedan ili dva solistička instrumenta ✧ {{001f}}tal. ← lat …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • sonata — s. f. 1.  [Música] Peça de música instrumental composta, em geral, de um alegro, um adágio ou andante e um final movimentado. 2.  [Popular] Sono curto …   Dicionário da Língua Portuguesa

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”